"Psychopedagogiczne
mity. Jak zachować naukowy sceptycyzm w edukacji i wychowaniu?"
to książka, która powinna trafić w ręce każdego nauczyciela,
psychologa i pedagoga uczestniczącego w kształtowaniu szkoły jako
miejsca wszczepiającego krytyczne podejście do nierzetelnych i
niepopartych empirycznymi dowodami informacji oraz mającego ogromny
wpływ na młodego człowieka, którego czekają w przyszłości
wyzwania życia w społeczeństwie zatrutego pseudonauką. To również
lektura dla rodziców, którzy chcą wychować dzieci w
zdroworozsądkowy sposób.
Tomasz
Garstka rozprawia się z ujęciem psychologii i pedagogiki w
kategorii dziedzin nauki. Uczula na chwyty paranaukowe i mądrze
brzmiące pojęcia z przedrostkiem "neuro". Stawia pod
znakiem zapytania możliwości rozwijania inteligencji i potencjału
umysłu, biorąc pod uwagę wrodzone zdolności uwarunkowane
genetycznie a wpływy środowiskowe. Przygląda się nowinkom
dochodzącym z obszaru edukacji, ukazującym sposoby, jak należy
uczyć, by nauczyć. Zadając pytanie, czy religia w szkole
gwarantuje moralne wychowanie, autor walczy z przekonaniem, że wiara
katolicka i nauki kościelne są źródłem moralności i etycznego
postępowania. Ujawnia też swój sceptycyzm w odpowiedzi na próby
szufladkowania uczniów według stylów uczenia się.
Przygląda
się efektom kształcenia w pracy indywidualnej i grupowej, a także
wskazuje na wagę emocjonalności w procesie uczenia się. Wraz z
powrotem do fundamentów psychologii zbudowanych, m. in. przez
Freuda, sprawdza, czy wyciągnięte kiedyś wnioski są aktualne i
mogące znaleźć odniesienie we współczesnych realiach polskiej
szkoły.
"Psychopedagogiczne
mity. Jak zachować naukowy sceptycyzm w edukacji i wychowaniu?"
to osiemnaście rozdziałów rzetelnie zebranej wiedzy kontrastującej
z wyjaskrawionymi mitami zaburzającymi pogląd na edukację i misję
szkoły. Napisane zostały przystępnym, jasnym w zrozumieniu językiem. Po przeczytaniu pozostaje trwały, inteligentny posmak, który sprawia, że książka zapada w pamięci.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz