"Nieautoryzowana autobiografia" - Kuba Wojewódzki

 Jeżeli ma się o czym, to wtedy pisze się książkę- o swoich przeżyciach i poglądach. Człowiek, wydając autobiografię, stwarza innym możliwość poznania siebie. Odczuwając piętno odpowiedzialności za słowa, człowiek ten jest kreatorem tożsamości wysublimowanej z zajmującej, wnikliwej refleksji nad swym losem i życiem. Zapoznawszy się dokładnie z treścią "Nieautoryzowanej autobiografii" Kuby Wojewódzkiego, naszło mnie odczucie, iż chciałabym bardzo mieć Kubę w nielicznym gronie przyjaciół, autorytetów, rozmówców, nauczycieli. Byłoby to towarzystwo osobliwe, pozbawione odruchów odgradzania się za żywopłotem obojętności, które często się u mnie pojawiają, wyjaśniając osamotnienie wynikające z pospolitego braku "bratnich dusz" w otoczeniu. Pozwoliłabym światopoglądowi Kuby przeniknąć do obiegu mych sieci neuronowych.

Ostatnie zdanie autobiografii to gorzkie zderzenie z końcem intelektualnej przygody, a jednocześnie delikatna nadzieja na drugą część. Wizerunek Kuby w lustrze dostrzegam, gdy się w nim przeglądam- tyle podobieństwa między nami. Różnice przemilczę, gdyż nie są one istotne w malowaniu portretu nazwiskami wzorów do naśladowania: Gombrowicza, Leca, Feynmana, Pattona i wielu innych. Ku pozytywnemu zaskoczeniu, Stanisław Jerzy Lec został przez Wojewódzkiego cytowany. Kombinacja nazwisk natchnęła mnie do ułożenia hasła: Don't try to be VIP (Very Important Person). Try to be VEP (Very Epic Person).

Niepodważalnie inteligentny człowiek z tego Kuby o wolnym od Polskości umyśle, szczęśliwy w wyborach, uradowany z pomyślnych ciągów przypadków, myślący, wierny przekonaniom.

Jeśli długość życia zależałaby proporcjonalnie od iskrzących humorem i świecących neonami intelektu niebanalnych metafor, "Nieautoryzowana autobiografia" byłaby aptecznym ozdobnikiem witryn. Polecam książkę jako źródło lekcji życia, szczególnie tym, którzy mają z życiem problem. Każde zdanie przechowuje w sobie treść, dlatego nie wylewa się z nich woda bezsensowności. Z łatwością i na długo popada się w stan filozofa i widza stand-upu. Jim Jefferies miałby konkurencję.

 

Z autobiografii dowiemy się o perypetiach szkolnych, specyficznych nauczycielach, którzy przypadkiem stanęli na drodze edukacji Kuby i zainspirowali do ujawnienia mroków szkolnych budynków i jawnego komunikatu nawołującego do drastycznych zmian. Poznamy też charakterystykę wybranych członków rodziny oraz sławnych osobistości, z którymi miał do czynienia. Przejdziemy krętymi schodami jego dynamicznie rozwijającej się kariery. Niedyskretnie przejdziemy za kulisy programów Mam Talent, X-Factor, Mali Giganci czy Idol. Doświadczymy wyrazowego sukcesu autorskiego programu Kuba Wojewódzki.

Filozofia zawarta w wersach książki na długo spocznie w pamięci i w notatnikach miłośników wnikliwych, inteligentnych, unikatowych cytatów i aforyzmów.