Doktor Tomasz Rożek jest jednym z bardziej światłych popularyzatorów nauki w Polsce. Z przyjemnością poznawania oglądam jego kanał “Nauka. To lubię.” Publikacje dedykowane małym i dużym powodują, że w czytelniku wykluwa się potencjał do pozostania autodydaktą otwartym na fascynujący świat w mikro- i makroprzestrzeni. Anna Leszczyńska- Rożek, według źródeł internetowych, to absolwentka muzykologii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, współzałożycielka Stowarzyszenia Śląska Kawiarnia Naukowa.
Jestem nauczycielem z względnie niedługim stażem pracy. W trakcie przemierzania obranej ścieżki zawodowej przez kilka lat uwiłam z nici refleksji kilka wniosków dotyczących w miarę możliwości efektywnego przekazywania wiedzy oraz jej przyswajania przez uczniów. Najbliższą mym przekonaniom ideologią jest konstruktywizm poznawczy, który sprowadza się, najogólniej rzecz biorąc, do aktywnego konstruowania informacji w oparciu o istniejące struktury poznawcze. Każdy etap rozwojowy człowieka definiowany jest przez inne potrzeby, stopień rozwinięcia układu nerwowego i funkcji kognitywnych.
“Jak działa człowiek” oraz “Tak działa człowiek” to pozycje odpowiadające wymogi stawiane przez umysły dzieci. Jaką porcję treści otrzymujemy, gdy otworzymy pierwszą z nich?
Wyróżnikiem są przykuwające uwagę, kolorowe, przyjazne w odbiorze ilustracje oraz przejrzyste schematy. Porządek książki zapewnia podział wiadomości na rozdziały poświęcone poszczególnym układom narządów: krwionośnemu, nerwowemu, pokarmowemu, oddechowemu, kostnemu, mięśniowemu, odpornościowemu. Zwieńczeniem jest przelotne zetknięcie się z zagadnieniami z zakresu ewolucjonizmu. Zgłębiając treść, nie można opędzić się od równie pozytywnego wrażenia, ale o tym nieco niżej.
Wspólnym mianownikiem scalającym satysfakcję, zainteresowanie oraz trwałość zakotwiczenia wiedzy w pamięci długotrwałej, moim zdaniem, są: empiryzm rozumiany jako “zobaczyć znaczy uwierzyć”, a także generowanie pozytywnych skojarzeń z procesem uczenia się poprzez hybrydyzację z elementami zabawy. Badania naukowe dowodzą, że pozytywne emocje wzmacniają połączenia między neuronami, a dodatkowo lokują wiedzę na poziomie nagrody oraz źródła satysfakcji. Przyjmując stanowisko w epistemologii, jestem zwolenniczką podejścia aposteriorycznego, które stawia doświadczenie w roli głównego środka do poznania świata.
Książki doktora Tomasza Rożka oraz Anny Leszczyńskiej- Rożek wpasowują się w kognitywistyczne metody nauczania. Treści dopasowane są do potencjału umysłowego najmłodszych czytelników, wzbudzając niepohamowaną ciekawość do przeglądania kolejnych stron. Są doskonałym narzędziem do nauki i rozwijania biologicznych pasji. Dzięki nim funkcjonowanie oraz budowa anatomiczna Homo sapiens stają się oczywiste, pozwalające opędzić się od enigmatycznych zagwozdek zrodzonych z niejasności, niewiedzy. Każdemu rozdziałowi omawiającemu układ narządów towarzyszy ciekawostka jednakowo ochoczo czytana przez dorosłych. Wstyd mnie ogarnia na myśl, że nie miałam pojęcia o wielu przytoczonych tu faktach, a jednocześnie wdzięczność, że zostałam o nich uświadomiona.
Podsumowując, wyselekcjonowane skrupulatnie informacje w “Jak działa człowiek” poszerzają świadomość dziecka o funkcjonowaniu organizmu, uczą logicznego myślenia, odkrywają w sposób bardzo przystępny tajemnice, rozwiewają wątpliwości, pozwalają uzyskać odpowiedzi na wiele nurtujących pytań. Ubrane są w atrakcyjną szatę graficzną służącą pomocą w odbiorze treści.
Z kolei “Tak działa człowiek” Anny Leszczyńskiej- Rożek to zbiór absorbujących zadań, łamigłówek, które łączą naukę z zabawą, praktykę z teorią, idąc w parze z ideą konstruktywizmu poznawczego. Dorosły towarzysz literacko-naukowej przygody swej pociechy również wydobędzie z publikacji coś wartościowego- przypomni sobie wiedzę, która umknęła z biegiem lat, odczuje wskrzeszoną dziecięcą ciekawość podczas rozwiązywania absorbujących łamigłówek w ćwiczeniach.
“Jak działa człowiek?” w duecie z “Tak działa człowiek” to znakomita baza wyjściowa do zgłębiania zagadnień anatomicznych i fizjologicznych w przyszłości- wedle prawidłowości “od ogółu do szczegółu.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz