"Łobuziary" - Sylwia Chutnik

 Dziękuję serdecznie za możliwość wzięcia udziału w akcji recenzenckiej.  

Określenie zawarte w tytule dla wielu osób może mieć negatywne konotacje. Desygnatem łobuziary jest wtedy dziewczyna zbuntowana, prowokująca konflikty, niesubordynowana. Stereotypizacja na podstawie takich skojarzeń może implikować niesprawiedliwe, mijające się z prawdą oceny. Jaką odmianą łobuziary jest każda bohaterka, o której wspomina Sylwia Chutnik? Taką, która może stanowić kompas podczas mierzenia się ze wzburzonym oceanem dorastania zakłócającym orientację przy wyborze właściwych kierunków.  Do atrybutów jej charakteru należą: pomysłowość, ciekawość świata, zdolność do samodzielnego myślenia, optymizm, altruizm, szczerość, odwaga. Myśleniem nieszablonowym i chęcią szerzenia dobra indukuje pozytywne zmiany w otoczeniu.  

Bohaterki “Łobuziar” przeciwstawiają się deprecjonowaniu kobiet i otwierają niczym pionierki nowe drogi rozwoju dla dziewczyn, likwidując etykiety damskich i męskich zawodów, czynności. Ukazują one siłę optymizmu, nadziei i empatii. Pozytywne emocje niczym czary rzucane na innych w dobrych intencjach pozwalają poskładać życie na nowo z takich elementów, które tworzą harmonijną całość.  

Dziewczęce postaci z kultowych dzieł literackich demonstrują, że kobiety nie są ograniczone do tradycyjnych, konserwatywnych ról, a ich inteligencja, predyspozycje i talenty częstokroć zawstydzają płeć przeciwną. Sugerują również, że relewantnym aspektem kształtowania tożsamości jest rozbudzona skłonność do refleksji i samodzielne myślenie. W środowisku dezinformacji, fałszu, kłamstw można się zgubić. By temu zapobiec, tak jak łobuziary trzeba odważnie, z dozą sceptycyzmu i krytycyzmu brnąć do prawdy, a w działaniu słuchać swego zmysłu moralnego. 

Niniejsza książka jest kopalnią inspiracji czytelniczych dla młodzieży. Są to propozycje z ponadczasowym przesłaniem, realizujące funkcję wychowawczą, wciągające, rozpalające pozytywne emocje. Sama znalazłam wśród nich tytuły, które w literackim kosmosie nie dotarły do mej świadomości. Umieściłam je rozochocona perspektywą ich przeczytania na osobistej liście “Must read.” 

Wśród kartek niniejszej propozycji dla młodszego pokolenia czytelników kryje się wielokwiatowy ogród pełen pomysłów na spędzenie wolnych chwil i ciekawych wyzwań. W tym miejscu warto podkreślić znaczenie takich sposobów odwracania uwagi dzieci od urządzeń elektronicznych. Wspólne doświadczanie twórczej zabawy i przygód, a przy tym rozmowy i intelektualny rozwój wzmacniają więzi rodzinne czy przyjaźnie. Inspiracje, jakie można zaczerpnąć, rozkwitają jak kwiaty w umyśle dorastających dziewczynek.  

“Łobuziary” to źródło wartościowych wzorów do naśladowania. Wykreowane przez pisarzy bohaterki niczym krystaliczna woda zasilają młode umysły mądrością, moralnością, wyobraźnią. Za nietuzinkowy pomysł i stworzenie literackiego narzędzia do propagowania czytelnictwa, spędzania czasu mądrze i produktywnie, a także za przytoczenie postaci godnych naśladowania, należą się wyrazy uznania i wdzięczności.